Drodzy Diecezjanie!
Ze smutkiem zwracam się dzisiaj do Was, dzieląc się wiadomością o odejściu z tej ziemi do Pana Papieża Seniora Benedykta XVI w wieku 95 lat. Jest to prawo, wyznaczone przez naszego Stwórcę, żeby każdy z nas po życiu ziemskim, przeszedł przez bramę śmierci w wieku ponad 95 lat życia, by stanąć twarzą w twarz przed Panem wszelkiego stworzenia. Tak na pewno my wszyscy przyjmujemy to Boże wydarzenie. Jeżeli odczuwamy smutek to dlatego, że utraciliśmy na ziemi Człowieka Bożego, pełnego żywego odniesienia do najwyższych prawd, które starał się w swym długim życiu pielęgnować nie tyle dla własnego wzrastania, ile dla obfitowania dla pożytku innych ludzi. Całe swe życie – od pobożnego domu rodzinnego aż do ostatniego ziemskiego tchnienia – starał się budować na żywym, wewnętrznym zjednoczeniu z naszym Zbawicielem, którego poznawał swym umysłem, ale przede wszystkim wyznawał całym swoim trwaniem na ziemi i dążeniem do zjednoczenia z Nim.
Josepha Ratzingera rozpoznajemy w historii Kościoła, jako następcę św. Piotra, który w 2005 roku przyjął imię Benedykta XVI, przewodzącego wyznawcom Chrystusa zgodnie z ustanowieniem samego Jezusa Chrystusa. Do tego zadania był dobrze przygotowany. Wywodzący się z bawarskiej ojczyzny, odebrał solidne wykształcenie, co umożliwiło mu wejście do najwybitniejszych ośrodków akademickich w rodzinnych Niemczech, m. in. na uniwersytety w Bonn, Monastyrze w Westfalii, Tybindze czy Ratyzbonie. Ceniony jako profesor i wykładowca, służył szerokiemu społeczeństwu swoimi talentami. Bardzo oczytany, stał się autorytetem w dziedzinie nie tylko teologii, ale także filozofii, literatury, a nawet muzyki. Znany jest powszechnie jego autorytet jako doradcy teologicznego biskupów niemieckich w czasie obrad II Soboru Watykańskiego. Wszystkie jego predyspozycje skłoniły papieża Pawła VI w 1977 r. do nominacji 50-letniego wybitnego teologa na stolicę arcybiskupią w Monachium i rychłego włączenia go w skład Kolegium Kardynalskiego. Już w rok później wziął udział w dwóch konklawe, z którego w sierpniu wyszedł papież Jan Paweł I, a w październiku tego roku Jan Paweł II. Papież, wywodzący się z Polski mianował go w 1982 r. prefektem bardzo ważnej watykańskiej Kongregacji Doktryny Wiary – i stanowisko to piastował do swego wyboru na Stolicę Piotrową. Na pewno wielu z Was, Siostry i Bracia, pamiętają jego wybór po śmierci Jana Pawła II, gdy kard. Joseph Ratzinger, liczący już 78 lat, podjął ciężar odpowiedzialności za Kościół katolicki w całym świecie. Był na tym urzędzie bardzo aktywny – zwołał 5 konsystorzy, podczas których mianował 90 kardynałów, na całym świecie mianował kilkuset biskupów, z których 22 osobiście jako papież wyświęcił – w tym dwóch Polaków, wyniósł na ołtarze 45 świętych i 870 błogosławionych osób, odbył 24 podróże zagraniczne, wśród nich w maju 2006 r. do Polski. To najważniejsze formy aktywności. Bogate było jego nauczanie w czasie licznych uroczystości i wizytacji diecezji rzymskiej, opublikował wiele książek i artykułów. Ciosem była zapowiedź dnia 11 lutego 2013 r., że z dniem 28 lutego tego roku papież ustąpi ze swego urzędu, doświadczając słabości zdrowotnych. Od chwili ustąpienia przez blisko 10 lat, zamieszkując w ciszy klasztoru w ogrodach watykańskich, pamiętał o nas wszystkich, ogarniając swymi modlitwami cały Kościół i wszystkie jego potrzeby. Wzmagające się słabości i cierpienia fizyczne włączał w prośby o wzmacnianie sił duchowych wszystkich wierzących na całym świecie. Dziś on sam przeszedł już do błogosławionego pokoju.
Osobę Zmarłego Papieża-Seniora polecam wspólnocie naszego Kościoła Diecezjalnego prosząc o włączenie się w modlitewne trwanie przed tronem Najwyższego, by swego gorliwego Sługę i Pasterza rzesz wiernych przyjął do swej chwały. Znakiem włączenia się naszej diecezji w oddanie hołdu zmarłemu 265 Następcy św. Piotra będzie Msza św., na którą zapraszam w dzień Jego pogrzebu, w czwartek 5 stycznia 2023 r. do katedry gliwickiej.
Złączony w modlitwie ze wspólnotą diecezjalną
Wasz biskup
† Jan Kopiec
Gliwice, 31 grudnia 2022 r.
