Przy zakrystii można nabyć wydrukowane teksty i buteleczki z wodą święconą.
Kategoria: Parafia
Gliwice, 31 marca 2021 roku
KOMUNIKAT
Powodowani troską o zdrowie wiernych informujemy, że biskupi gliwiccy podczas wczorajszego testu na obecność koronawirusa uzyskali wynik pozytywny.
W związku z powyższym informujemy, że:
- Msza Krzyżma Świętego w Wielki Czwartek zostaje odwołana; nowy termin zostanie wyznaczony i podany w późniejszym czasie;
- liturgie Triduum Paschalnego sprawowane będą w katedrze gliwickiej zgodnie z planem przez miejscowych duszpasterzy;
- biskupi odwołują swoją obecność na Mszach świętych zaplanowanych do dnia 11 kwietnia br.;
- wszystkie osoby, które w ostatnich dniach uczestniczyły w liturgiach sprawowanych przez biskupów i miały z nimi bezpośredni kontakt, prosimy o baczną obserwację swojego stanu zdrowia, a w przypadku wystąpienia niepokojących objawów o pilny kontakt z lekarzem;
- Kuria Diecezjalna w Gliwicach w dniach 6-9 kwietnia br. nie przyjmuje interesantów; wszystkie sprawy należy załatwiać telefonicznie lub mailowo w godzinach 9.00-13.30; korespondencja mailowa musi zawierać dane nadawcy, korespondencja anonimowa nie będzie przyjmowana;
- wszystkim duszpasterzom przypominamy o obowiązku zachowania państwowych wymogów sanitarnych oraz kościelnych wytycznych dotyczących sprawowania liturgii w świątyniach;
- apelujemy do wszystkich o rozwagę i stosowanie się do zasad sanitarnych, a także przyjęcie ze zrozumieniem ograniczeń, które w czasie Świąt Wielkanocnych muszą zostać zachowane w świątyniach;
- wszystkich prosimy o modlitwę w intencji księży biskupów, wszystkich chorych, służby zdrowia oraz o szybkie ustąpienie panującej epidemii.
ks. Sebastian Wiśniewski
kanclerz Kurii
Kategorie
Triduum 2021
Sakrament Pokuty w Wielkim Tygodniu
- Wielki Poniedziałek, Wielki Wtorek, Wielka Środa:
6.30-8.30 i 15.00-18.00; - Wielki Czwartek: 6.30-8.00 i 15.00-17.00;
- Wielki Piątek: 6.30-12.00 i 14.00-17.00;
- Wielka Sobota: 6.30-15.00.
Wielki Czwartek
W Wielki Czwartek o godz. 18.00 Mszą św. Wieczerzy Pańskiej, rozpoczniemy obchód Paschy Chrystusa. Po liturgii przeniesienie Najświętszego Sakramentu do ciemnicy i adoracja do godz. 20.00.
Wielki Piątek
Dzień pokuty, postu i modlitwy (obowiązuje post ścisły: jakościowy tzn. wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post ilościowy, tzn. jeden posiłek do syta):
- o godz. 15.00 Koronka do Bożego Miłosierdzia;
- o godz. 17.30 Droga Krzyżowa.
- o godz. 18.00 Liturgia ku czci Męki Pańskiej i przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Bożego Grobu. Adoracja przy Grobie do godz. 21.00. Za pobożny udział w adoracji Krzyża można zyskać odpust zupełny (warunki: stan łaski uświęcającej i odmówienie Ojcze nasz, Wierzę w Boga i dowolnej modlitwy w intencjach Ojca Św.)
Przy Grobie składamy ofiarę na utrzymanie Bożego Grobu i kościołów w Ziemi Świętej.
Wielki Sobota
Kościół trwa przy Grobie Chrystusa oczekując na Jego zmartwychwstanie:
- indywidualna adoracja przy Bożym Grobie od godz. 6.30 do godz. 15.00, zakończenie Koronka do Miłosierdzia Bożego. W tym czasie okazja do złożenia jałmużny wielkopostnej oraz skarbonek Caritas; po godz. 15.00 kościół będzie zamknięty do godz. 19.00.
- nie ma poświecenia pokarmów w kościele! Prosimy, by pobłogosławić pokarmy w domu odmawiając stosowane modlitwy umieszczone w Drodze do Nieba nr 78
- o godz. 20.00 Liturgia Wigilii Paschalnej bez procesji rezurekcyjnej
Niedziela Wielkanocna Zmartwychwstania Pańskiego
- Msze św. o godz.: 7.00, 8.45, 10.00, 11.15, 12.30, 15.30, 17.00, 18.30.
- O godz. 18.00 Nieszpory Wielkanocne.
Poniedziałek w Oktawie Wielkanocy
Msze św. jak w każdą niedzielę, za wyjątkiem mszy św. o godz. 17.00; kolekta przeznaczona jest na KUL, o godz. 18.00 Nowenna do Miłosierdzia Bożego. Od wtorku do soboty nowenna o godz. 17.30.
Transmisje
YOU TUBE Katedra Gliwicka
Kategorie
UWAGA! limity
Uroczystości Pogrzebowe Śp. Bpa Gerarda Kusza
Z uwagi na sytuację pandemiczną i wynikające z niej limity osób, które mogą znajdować się w świątyniach przypominamy, że w naszej katedrze może przebywać równocześnie 110 wiernych. Biorąc pod uwagę, że najbliższa rodzina zmarłego Ks. Biskupa i specjalni goście posiadający zaproszenia to grupa stanowiąca ok. 40 osób informujemy, że dla pozostałych wiernych podczas Mszy św. pogrzebowej w sobotę o godz. 11.00 będzie dostępnych zaledwie 70 miejsc. Z tej racji usilnie zachęcamy do duchowej łączności z naszą świątynią poprzez transmisję w serwisie Youtube i w gliwickiej TV Imperium, a także do uczestnictwa w pozostałych liturgiach sprawowanych w intencji ks. Biskupa zarówno w naszej katedrze jak i parafiach całej diecezji. Wierni, którzy przybędą na uroczystości pogrzebowe muszą liczyć się z tym, że po osiągnieciu maksymalnej liczby osób służby porządkowe nie będą już wpuszczać kolejnych uczestników do wnętrza świątyni. W związku z powyższym bardzo prosimy o wyrozumiałość i odpowiedzialne podjęcie decyzji o chęci osobistego uczestnictwa w uroczystościach.
Organizatorzy
Piątek 19.03.2021
19.00 – Eksporta i Msza św. żałobna za śp. bpa Gerarda Kusza pod przewodnictwem bpa Jana Wieczorka w katedrze gliwickiej. Po Mszy św. rozpocznie się czuwanie modlitewne do 22.00,
21.00 – Nieszpory z oficjum za zmarłych z udziałem duchowieństwa diecezji gliwickiej pod przewodnictwem bpa Andrzeja Iwaneckiego.
Sobota 20.03.2021
9.30 – różaniec w intencji śp. bpa Gerarda Kusza,
10.00 – przemówienia,
11.00 – Msza św. pogrzebowa pod przewodnictwem kard. Kazimierza Nycza w katedrze gliwickiej, homilię wygłosi biskup gliwicki Jan Kopiec,
16.30 – Msza św. żałobna i pochówek na cmentarzu parafialnym w rodzinnych Dziergowicach.
Wszystkie wydarzenia w katedrze gliwickiej będą transmitowane na żywo w serwisie youtube, na kanale katedry gliwickiej.
„Odszedł Pasterz Dobry”
Drodzy Współbracia w kapłańskim posługiwaniu,
Drogie osoby życia konsekrowanego,
Drodzy Diecezjanie,
Ze smutkiem zwracam się do Was w tej trudnej chwili z wiadomością, że dzisiaj, w poniedziałek dnia 15 marca 2021 r., po długiej i ciężkiej chorobie, przestało bić serce Księdza Biskupa Gerarda Kusza, pierwszego w dziejach naszej Diecezji Gliwickiej biskupa pomocniczego. Zawsze taka wiadomość napełnia uczuciem smutnego zaskoczenia, a także niedosytu, że życie zakończyło się za wcześnie, że pozostała pustka wokół nas i trudno zaakceptować nam taki los. Rozumiemy to, bo w sercach mamy zapisane pragnienie pomyślności i trwania w niekończącej się żywej przyjaźni. Trzeba nam jednak uznać prymat Bożego zrządzenia, że wobec każdego z nas postanowione jest raz umrzeć, a potem sąd (por. Hbr 9,27). A ponieważ „Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć” (1 Kor 15,26), tak więc nie ma innej drogi, jak tylko przechodzić przez tę ostateczną ziemską bramę, by znaleźć się już po stronie życia, które nigdy się nie skończy.
W tej chwili przed naszymi oczyma trwa biskup Gerard w 82. roku swojego życia. Był synem naszej ziemi. Urodził się w Dziergowicach, na terenie obecnej diecezji gliwickiej. Wykształcony w raciborskim liceum, przygotowanie filozoficzno-teologiczne uzyskał w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie i w Opolu, które uwieńczył przyjęciem święceń kapłańskich przez posługę biskupa opolskiego Franciszka Jopa dnia 24 czerwca 1962 r. Z chwilą przyjęcia święceń prezbiteratu ks. Gerard stał się niezmordowanym współpracownikiem Dobrego Pasterza Jezusa Chrystusa w sprawowaniu świętych posług sakramentalnych oraz w głoszeniu orędzia zbawczego. Gorliwie włączył się w to dzieło najpierw na obszarze rozległej diecezji opolskiej, a przed 29 laty stanął u boku pierwszego biskupa Kościoła Diecezjalnego ze stolicą w Gliwicach – Jana Wieczorka. Wiadomo nam, którzy byliśmy świadkami wielu przejawów aktywności duszpasterskiej, że przez całe życie, przy każdej okazji, biskup Gerard wprowadzał atmosferę zdolną ubogacać ludzkie umysły nadprzyrodzonymi prawdami. Dzielił się chętnie bogactwem swego ducha oraz intelektu na wiele sposobów. Okazją do tego było nade wszystko spotykanie osób wierzących i niewierzących, głównie podczas wizytacji kanonicznych w parafiach, udzielania sakramentu bierzmowania, w momentach szafarstwa poszczególnych stopni święceń, nadto obecności w ramach licznych jubileuszy parafii, kościołów i ich duszpasterzy. Na drogach jego pasterskiego zaangażowania nie brakowało również rocznic i jubileuszy domów zakonnych i osób życia konsekrowanego. Zawsze w takich chwilach swą moc okazywało głoszone przez biskupa Gerarda żywe i skuteczne Słowo Boże, zapadające w serca i umysły słuchających Go osób. Z tego zaangażowania był znany nie tylko w diecezjach opolskiej i gliwickiej, ale także poza ich granicami. Pracował nadto naukowo, ukończył studia z dziedziny katechetyki, uzyskał doktorat, był wykładowcą w naszym diecezjalnym Seminarium Duchownym, w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, wreszcie na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego. Przez długie lata był członkiem Komisji Katechetycznej Episkopatu – dziś nazywanej Komisją Wychowania Katolickiego.
Biskup Gerard w swym długim życiu doczekał wiele pięknych rocznic i jubileuszy, kiedy otaczały Go rzesze wdzięcznych diecezjan i przypominaliśmy Jego biografię i dokonania. W ostatnich miesiącach zauważaliśmy widoczny spadek stanu zdrowia, martwiliśmy się wyczerpywaniem sił fizycznych, ale nie brakowało w Nim żywego ducha. Dziś to bogate posłannictwo zamknęła śmierć. Jednak nasze podziękowanie będzie nadal żywo przypominało o Jego obecności wśród nas na długie dalsze lata.
W tym niełatwym momencie ukazania się mocy Boga-Stwórcy, powołującego utrudzonego Biskupa Gerarda do wiecznego szczęścia, w którym „już odtąd nie będzie, ani żałoby, ani krzyku, ani narzekania” (Ap 21,4), ogarniam mojego Drogiego Współpracownika w pasterskim posługiwaniu w diecezji gliwickiej braterskim i wdzięcznym poczuciem jedności w poddaniu się woli Bożej w dążeniu do wyznaczonego nam celu. Całą wspólnotę diecezjalną gorąco proszę o modlitwę za naszego Zmarłego Biskupa Gerarda.
O uroczystościach pogrzebowych będzie wydane odrębne ogłoszenie.
Gliwice, 15 marca 2021 roku
Wasz biskup
† Jan Kopiec
Potrzeba nawrócenia ciągle aktualna
Umiłowani Współbracia w kapłańskiej posłudze wraz z osobami życia konsekrowanego, Siostry i Bracia w Chrystusie!
Dobry Bóg po raz kolejny w naszym życiu okazuje swą dobroć i troskę o nas: daje nam okazję, byśmy nie zmarnowali zaproszenia do trwania w Nim przez mocną wiarę, żywą nadzieję i szczerą miłość. Te niezbywalne wartości i postawy są niezbędne dla każdego z nas, by doświadczyć wielkości dzieła zbawienia świata, dokonanego przez tajemnicę męki, śmierci i zmartwychwstania Syna Bożego. Siłą wielkopostnej drogi, którą rozpoczynamy od posypania głów popiołem, jest prowadzenie każdego z nas do rzeczywistej i autentycznej przemiany w autentycznych braci i siostry w naszym Panu i Zbawicielu. Do takiego pogłębionego odczuwania naszych zobowiązań wobec Stwórcy musimy wykrzesać w naszych sercach i umysłach wdzięczność dla miłosiernego Pana, że nas nie przekreśla z powodu naszych niewierności i grzechów, ale gotów jest w każdym momencie nas przyjąć z powrotem. W tym wyraża się tajemnica nawrócenia, czyli odnalezienia właściwych szlaków, prowadzących nas przez całe życie. Odpowiada to wewnętrznej sile zatroskania o własną doskonałość, by tym sposobem znajdować się zawsze jak najbliżej Chrystusa.
W tym ciągłym poszukiwaniu człowieka inicjatywa wychodzi od Boga, który na wiele sposobów zwraca się do swoich umiłowanych stworzeń. Na tegoroczny Wielki Post Ojciec Święty Franciszek zwrócił się do nas z głęboką refleksją, przybliżającą nam sens wielkopostnego nawrócenia. Stwierdza z naciskiem, że na każdym etapie naszego życia trzeba zaczynać od wzmocnienia swoich fundamentów, czyli wiary, wzywającej nas do przyjęcia Prawdy, tej najdokładniej wyjaśniającej powołanie człowieka do przyjaźni z Bogiem, który jest Miłością. Tylko przez taką bliskość nasze nawrócenie będzie szczere. Bowiem pozostawanie na poziomie nawet szlachetnych gestów, nigdy nie podniesie nas w górę na miarę naszych tęsknot. Bóg przemawia w swoim słowie objawionym, by każdy mógł zapoznać się z odwiecznym słowem, otwierającym na wielkość Boga, który nas kocha. Prawda ta przyjęła postać Chrystusa, „który przyjmując całkowicie nasze człowieczeństwo uczynił siebie Drogą – jak naucza nas papież Franciszek – wymagającą, ale otwartą dla wszystkich, prowadzącą do pełni życia”. Jeżeli dotyka nas lęk przed wysiłkiem, prowadzącym do Boga, to pomocną jest zawsze nadzieja, jako „żywa woda”, pozwalająca nam kontynuować naszą podróż przez życie. Właśnie nadzieja dodaje zawsze energii duchowej, by zwłaszcza „w kontekście niepokoju, w którym żyjemy i w którym wszystko wydaje się kruche i niepewne, umożliwia zwrócenie naszego spojrzenia ku cierpliwości Boga, który nadal troszczy się o swoje stworzenie” – wyjaśnia Ojciec Święty. „Jest to zdążanie do pojednania poprzez siłę przebaczenia w Sakramencie, który znajduje się w samym centrum naszego procesu nawrócenia”. Otrzymując je, możemy dalej ofiarować je innym ludziom, poprzez postawę dialogu i dawaniu pociechy poranionym przez grzech. Jakże to krzepiące, bo pokonujące samotność, poczucie opuszczenia, a obdarowujące braterstwem. Niewiele do tego potrzeba i jak uczy Franciszek – „wystarczy być człowiekiem uprzejmym, który odkłada na bok swoje lęki i pośpiech, aby zwrócić na kogoś uwagę, aby podarować uśmiech, aby powiedzieć słowo, które by dodało otuchy, aby umożliwić przestrzeń słuchania pośród wielkiej obojętności”. W ten sposób umocnieni nadzieją, musimy wykonać już tylko niewielki krok, „by ogarnęła nas miłość, która cieszy się, widząc, kiedy inny wzrasta. Miłość jest porywem serca, który sprawia, że przekraczamy samych siebie i stwarza więź wzajemnego dzielenia się i wspólnej komunii”.
Drodzy w Chrystusie Panu!
W tym patrzeniu na otwierający się czas Wielkiego Postu możemy bez wahania dostrzec niezwykłe wywyższenie naszej natury, podlegającej słabościom. Wysiłek ciągłego nawracania się kształtuje naszą godność, bo jesteśmy warci tylu zabiegów samego Boga względem nas. Warto tego zaufania nie zmarnować. Wystarczy tylko o sobie myśleć z godnością, że każdy z nas zasługuje na otrząśnięcie z brudu, grzechu, przytłaczającej słabości. O tym wiedzieli już w Starym Testamencie wytrawni duchowi przewodnicy, czyli prorocy, wskazujący na wartość postu, modlitwy i jałmużny. Ile przez taką gotowość do dzielenia się szlachetną postawą możemy w sobie wyzwolić! Wracamy przez takie oczyszczenie na prawdziwą drogę naszego dalszego przemierzania świata. W tych dziełach miłości najdokładniej opisujemy stopniowo postępujące nawrócenie. I słusznie, bo to przecież ma być wielkopostny wysiłek, nie pusty znak, który zwiędnie bardzo szybko. Papież Franciszek akcentuje sens tego wysiłku: „Droga ubóstwa i wyrzeczenia (a więc post), spojrzenie i gesty miłości wobec zranionego człowieka (jałmużna) oraz synowski dialog z Ojcem (modlitwa) pozwalają nam wcielić w życie szczerą wiarę, żywą nadzieję i czynną miłość”. Bądźmy wdzięczni za takie poruszenie naszych serc.
Postanówmy, że tegoroczne wielkopostne praktyki potraktujemy jako oczyszczające nas i przywracające poczucie radości, że jesteśmy umiłowanymi stworzeniami Boga. Znajdziemy w Nim sprawiedliwego, lecz zawsze miłującego Ojca, co prowadzić nas będzie do szczerego zaufania w siłę łaski, nawet pośród takich niełatwych doświadczeń, jakie w minionym roku zgotowała nam bolesna pandemia. Jak musieliśmy się otrząsnąć z naszych dotychczasowych przyzwyczajeń, jak może doceniliśmy postawę pokory, by nadal trwać już nie w postawie samolubstwa, ale zauważać wyciągniętą do nas pomocną dłoń lekarza, pielęgniarki, kapłana, naszych bliskich, sąsiada – wszystkich zatroskanych o nasze podstawowe potrzeby. Wykorzystajmy te znaki kierujące nas do bardziej okrzepłej dojrzałości, bo tylko w ten sposób zdołamy wykrzesać niezatarty sens dobrego postępowania w każdym czasie. Dla wzmocnienia naszej wytrwałości na tej drodze podejmijmy zobowiązanie wewnętrzne do ochotnego rozważania Drogi Krzyżowej, Gorzkich Żali i męki naszego Pana, módlmy się jeszcze bardziej gorliwie o nawrócenie grzeszników i ich powrót na właściwą drogę.
Niech rozpoczynający się tegoroczny Wielki Post napełni nas pokojem wewnętrznym z przekonaniem, że wszelkie słabości nasze zostaną pokonane, a my sami będziemy mogli aktywnie zmieniać siebie i świat, w którym żyjemy. Warto to sobie wziąć do serca, by życia nie zmarnować. O siłę woli do podjęcia tego wielkopostnego wysiłku proszę Najlepszego Boga, by nas wspierał swoją łaską. A Jego błogosławieństwo niech nam stale towarzyszy.
Pozostaję z życzeniami obfitych owoców wielkopostnego nawrócenia.
Gliwice, w Środę Popielcową
17 lutego 2021 r.
Wasz biskup
+ Jan Kopiec
Kategorie
Transmisja na żywo
Z wielką radością informujemy, że udało się dziś 11 stycznia 2021 roku uruchomić stałą transmisję internetową z naszej katedry. Co to oznacza? O każdej porze dnia i nocy, w każdym dniu tygodnia wchodząc w poniższy link można sprawdzić co aktualnie dzieje się w kościele. Dzięki transmisji w wysokiej jakości dźwięku i obrazu parafianie oraz goście mają możliwość łączenia się z nami podczas wszystkich Mszy św. i nabożeństw.
Prosimy o udostępnianie linku i subskrybowanie naszego kanału na youtube.
